De stempelvormige ensembles van de woonblokken zijn typerend voor de oorspronkelijke stedenbouw. De ééngezinswoningen zijn als vervanging van verouderde seniorenwoningen en hebben als doel de buurt een kwaliteitsimpuls te geven.
In de stedenbouwkundige opzet werden de dakvormen voorgeschreven om de bestaande structuur van de wijk te respecteren. Door een hoogwaardige materialisering en detaillering krijgen de randen van de openbare ruimten meer kwaliteit. De grenzen met het openbaar gebied worden afgebakend door middel van zorgvuldig vormgegeven tuinmuren en langs het achterpad is een groen scherm van hedera geplaatst.
Passend in de oorspronkelijke stedenbouw is de rooilijn iets naar de straatzijde verschoven, waardoor de privétuinen meer diepte krijgen, waardoor de bewoners langer van de zon kunnen genieten. Het verplaatsen van de entrees van de woningen naar de straatzijde, verhoogd het sociaal contact tussen de bewoners. Het ritme en de detaillering van de schoorstenen, entrees met luifel en bloemkozijnen verwijzen naar de oorspronkelijke architectonische beeldtaal. Hierbij vasthoudend aan het toepassen van hoogwaardige materialen zoals keramische dakpannen en metselstenen, en kunststeen onderdorpels van de houten kozijnen.